şiir

Kusursuzluk, Mehmet Şahinkoç

Kusursuz çocuk elin asıl çubukta çember
Çabucak terle çocuk nasılsa o an döner
Çarpmadan gün bir güne coşkun akarken zaman
Ay güneşin dizgini gün doğunca ay söner
Dar mevsime varışta ölmez coşku yatışır
Tuhaf kokar her çiçek buğusu garip amber
Çember değer zamana teğeti kayıp vakit
Sonsuz gündür her oyun akşam eve er iner
Ümit taşar sabaha fakat bu kara gece
Ergen akşam ölüsü yorgun bir ata biner
Kırık çember el umar yorgun taylar tavlada
Tayların sağrısına gizli bir ayıp biner
Bir çocuğun ayıbı bir anneye ar olur
Annenin ellerinden çopur yüze ar siner
Gün doğarken tay coşar kısık sestir odalar
Çemberin çinko sesi toy tayın teri diner
Harlı zaman pusuda kurumuş terdir mevsim
Akşam günü alt eder öğle akşama süner
Dert gönüle yapışır çatallanır tiz perde
Uçkurlu don eskinir bele vurulur kemer
Gök yüze gülmüyordur bulut elde tutulmaz
Taş ağırdır el çekmez gönülde ateş söner
Küçüklükten yitmişmiş bir değnekle ol çember
Öyle bir çembermiş o canı kendine gömer


Kusursuzluk, Mehmet Şahinkoç – Şiir
Kaynak: Şehrimin Dergisi, Şubat 2012, Mehmet Şahinkoç, —
Gönderen: Samet Altun, (22.03.17, 17.02)