Eğer, gece yarısı, duyulursa ansızın
geçişi görünmeyen bir alayın
eşsiz müziklerle ve seslerle —
boyun eğen yazgına, başarısız girişimlerine
ve hep hayalde kalan tasarılarına hayatının
ağlama sakın boş yere.
Çoktandır bekleyen biri gibi, bir yiğit olarak,
veda et ona, bu giden İskendiye’ye.
Aldanmayasın sakın, demeyesin hele:
“Bir düştü bu, kulaklarını yanlış duydu.”
Böylesine boş umutlara tenezzül etme.
Çoktandır bekleyen biri gibi, bir yiğit olarak,
yaraşırcasına böyle bir kentte yaşamak kısmet olmuş birine
yaklaş sarsılmaz bir kararla pencereye
ve duygulanarak dinle, ama
yakarmaları ve sitemleriyle değil korkakların.
son bir haz olarak dinle onları,
o gizemli ordunun benzersiz çalgılarını
ve veda et ona, yitirmekte olduğun İskenderiye’ye.
Tanrı Antonius’u Bırakıyor, Konstantinos Kavafis – Şiir
Kaynak: Bütün Şiirleri, Konstantinos Kavafis, Varlık Yayınları
Gönderen: Samet Altun, (18.07.19, 04.27)
