şiir

An Gelir, Attilâ İlhan

an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
       gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
               o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
         çalgılar susar heves kalmaz
                şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
         çünkü fena kırmızıdır
                 kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
        karakollar taranır
                 yağmurda bir militan ölür

an gelir
ömrünün hırsızıdır
        her ölen pişman ölür
                hep yanlış anlaşılmıştır
                         hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
         direkler çatırdar yalnızlıktan
                 sehpada pir sultan ölür

son umut kırılmıştır
         kaf dağı’nın ardındaki
                 ne selam artık ne sabah
                          kimseler bilmez nerdeler
                                  namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
        kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
        çeşmelerden akar sinan
                an gelir
                         -lâ ilâhe illallah-
                                 kanunî süleyman ölür

görünmez bir mezarlıktır zaman
          şairler dolaşır saf saf
                  tenhalarında şiir söyleyerek
                           kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
         saatli bir bombadır patlar
                 an gelir
                          attila ilhan ölür


An Gelir, Attilâ İlhan – Şiir
Kaynak: Elde Var Hüzün, Attilâ İlhan, Bilgi Yayınevi
Gönderen: Samet Altun, (31.10.17, 05.42)