şiir

Mayıs Gecesi, Louis Aragon

Hayaletler kırlara kaçıyordu yolumdan
Ama sisten onların belliydi soluduğu
Kalktı ova üstünden gecenin koyuluğu
La Bassee surlarından ayrıldığımız zaman

Bir çiftlik ateşi var bu çölün diplerinde
Çömelip sinmiş susku siperlerin otuna
Bir pilot dua edip bir bomba sallar sana
Ablain Saint-Nazaire denen o kentin üzerinde

Şaşkın hayaletlerin yitip ayak izleri
Usları bitkin düşer yüz kez gidip gelmekten
Nice korku sorgucu salar ufka her renkten
Arras adlı tanklara yem olan Arras şehri

Çakışan iki savaş izlemekteyim sizi
İşte antik gömütlük ve bir tepe yüksekçe
Burda öksüz geceye eklenir yine gece
Ve yeni gölgelere birçok gölge eskisi

Biz ki o taçyapraksız otlarda düş kurardık
Bir çukur yazısız ad ölüm yılı üstüne
Doğmak mı gerekecek söylencelerde yine
Ne ki dırdırı kesmiş turist rehberi artık

Ey Vimy’nin mavi-mor hortlakları yıllar var
Siz yarı ölüsünüz bense sarmal tan yolu
Gezdiğiniz yerlerde olmaz içim korkulu
Ey yarı gömülmüşler ey yarı uyumuşlar

Hep anılar anılar yeter bu iç sancısı
Bitti dinlen! Hanginiz dirilen top sesine
Hayır diye haykırdı. Sahte barıştan yine
Kaldı haçla halıyla süslü çarmıh acısı

Ölülerle diriler benzeşir çırpınınca
Diriler ölülerdir evde uyuyakalan
Bu gece dirilerdir gömütünden sıyrılan
Titrer onlara benzer ölüler uyanınca

Hiç gece olmuş mudur tümden koyu karanlık
Ey Musset şimdi Müz’ün saplantıların nerde
Sarısalkım kokusu dalgalanır bir yerde
Gece Mayıs gecesi yıl bin dokuzyüz kırk


Fransızca aslı: La Nuit De Mai, Louis Aragon

Mayıs Gecesi, Louis Aragon – Şiir
Kaynak: Elsa’nın Gözleri, Louis Aragon, Kırmızı Yayınları
Gönderen: Samet Altun, (24.05.19, 00.40)