şiir

Aynalar Yolumu Kesti, Necip Fazıl Kısakürek

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.

Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvî mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!

Nur topu günlerin kanına girdim.
Kutsi emaneti yedim bitirdim.
Doğmaz güneşlere bağlandı vâde;
Dişlerinde köpek nefsin, irade.

Günah, günah, hasad yerinde demet;
Merhamet, suçumdan aşkın merhamet!
Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:
Gözyaşı döksem, Nuh Tufanına denk?

Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.
Bakamam, aynada, aynada vicdan;
Beni beklemeyin, o bir hevesti;
Gelemem aynalar yolumu kesti.



Aynalar Yolumu Kesti, Necip Fazıl Kısakürek – Şiir
Kaynak: Çile, Necip Fazıl Kısakürek, Yapı Kredi Yayınları
Gönderen: Samet Cevher, (22.02.17, 23.46)
Seslendiren: Necip Fazıl Kısakürek