Dalga, Orhan Veli Kanık
“Deli eder insanı bu dünya; Bu gece, bu yıldızlar, bu koku, Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç” Vazgeçemediğim, 1945 Mesut…
“Deli eder insanı bu dünya; Bu gece, bu yıldızlar, bu koku, Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç” Vazgeçemediğim, 1945 Mesut…
Nedir bu geceyle gelen birsam? Duyuyorum serzenişlerini. Karanlıkta ağzının yerini Arıyor deli gibi hâfızam. “Yanıyor unutulmuş buhurdan Yine gecenin içinde…
Hasretimin yıllardan beri bel bağladığı… İşte odur düşüncelerimin başucunda. O, göğsünün taşkın hareketi avucunda, Gözlerinde rüyaların gülüp ağladığı. Kendi bahçesidir…
Ufkunda mavi bulutların uçuştuğu dağ, Büyülü göklerinde sesler duyduğum Aden, Avucumda dört kollu nehrin verdiği maden, Üstümde yemişleri alnıma değen…
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Önce hafiften bir rüzgâr esiyor; Yavaş yavaş sallanıyor Yapraklar, ağaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucuların hiç durmıyan…
I Hiçbir şeyden çekmedi dünyada Nasırdan çektiği kadar; Hattâ çirkin yaratıldığından bile O kadar müteessir değildi; Kundurası vurmadığı zamanlarda Anmazdı…
Neler yapmadık şu vatan için! Kimimiz öldük; Kimimiz nutuk söyledik. Vatan İçin, Orhan Veli Kanık – Şiir Kaynak: Bütün Şiirleri, Orhan…
I Biliyorum, kolay değil yaşamak, Gönül verip türkü söylemek yâr üstüne; Yıldız ışığında dolaşıp geceleri, Gündüzleri gün ışığında ısınmak; Şöyle…